De temperatuur in Schnoor Stadion is vergelijkbaar met de zinderende hitte op een willekeurige prairie in het Wilde Westen.
Maar hier geen strijd tussen de Kobois en Dindianen maar gewoon weer tussen Team Geel en Team Groen. Clash 43 van dit seizoen.
Als de kruitdampen van de loting zijn verdampt, spelen de volgende 6 outlaws voor Team Geel: Van Bommel op doel, Klose, Granqvist, Xabi Alonso, Pellè en Thierry Henri.
Sheriff Kraay jr stuurt de marshalls Cillessen, Ballack, Fabregas, Benzema, Zidane en Tempoteamer Anton het veld in.
Ballack wilde eigenlijk met een indianentooi spelen maar houdt het bij zijn haarband. Stel je voor er rolt een gezouten zweetdruppel in zijn ogen, dan wordt hij door het troebele zicht nog onnavolgbaarder dan ie al is. Hij ziet er uit als een kruising tussen John McEnroe, Marc Knopfler en John Rambo … een opgewonden, muzikale, stoere oorlogsveteraan.
Tempoteamer Anton schiet als een ware Wyatt Earp de 0 – 1 en 0 – 2 binnen voor Team Groen.
Vervolgens is het lang wachten op een volgend doelpunt. Schietpartijen zijn er wel maar zonder dodelijke afloop.
Dan toch de 0 – 3 voor Team Groen. Een mooie aanval die van achteruit over een aantal schijven verloopt en uiteindelijk door Zidane wordt binnen geschoten.
Een afgeslagen bal van Team Groen wordt opgepikt door Xabi Alonso en speelt gelijk door naar de voorin blijven hangen Pellè. De Billy the Kid van Team Geel schiet dan eindelijk met scherp … hoog, hard en onhoudbaar voor Cillessen, 1 – 3.
Zo’n 2 minuten voor het rustsignaal dribbelt Tempoteamer Anton nog eens in de cirkel van Team Geel. Ondanks dat hij wordt ingesloten door 3 verdedigers tikt hij de bal naar Ballack. Deze Memphis in ut zoer staat nota bene op zijn verkeerde been én uit balans maar duwt de bal als het ware met zijn rechterbuitenkant door de benen van de uit zijn doel gekomen Van Bommel, 1 – 4. Veel verdedigers op een kluitje en toch ligt de bal in het net.
Een schril contrast met de kansen voor Team Geel. Vooral veel slordig balverlies en paal schieten. Het geluid van het aluminium klinkt als hoefijzer werpen maar de mannen hadden liever een bollend net gehoord.
In de 2e helft schudden de outlaws van Team Geel alle schroom van zich af en gaan op boevenpad. Niemand is veilig.
Als na een kwartier de rookwolken zijn opgetrokken, staat een 5 – 5 tussenstand op het bord. Team Geel heeft huis gehouden en zaait angst en paniek bij Team Groen.
Onder leiding van de Butch Cassidy van Team Geel, tekent Granqvist voor de 2 – 4.
Dan de kans voor Team Groen om de marge toch weer naar 3 uit te breiden na hands van Pellè.
Zoals elke goede western bevat ook deze wedstrijd zo’n spannend pistoolduel, in dit geval tussen de penaltykiller en de penaltyshooter.
De spanning wordt opgebouwd. In gedachte hoor je dat typische mondharmonica-deuntje uit de film The good, the bad and the ugly.
Pistool in de holster, een vaste hand, geconcentreerde blik, afstand tussen de twee duellisten, nog één keer muzikale spanning … … … en dan zegt Van Bommel dat hij niet in de goal gaat staan. De beste man deinst normaliter voor niets en niemand terug maar gaat maandag op vakantie. Hij wil zich zo vlak voor vertrek niet als schietschijf laten gebruiken en misschien ook nog gehavend uit de strijd komen. Als niemand dan zijn plaats wil overnemen, geeft Xabi Alonso aan dat Team Groen er een doelpunt bij krijgt, 2 – 5.
Team Groen krijgt een doelpunt cadeau door een penalty die door niemand wordt genomen maar toch telt.
Binnen twee minuten geeft Team Groen een cadeautje terug aan Team Geel. Het schot van Thierry Henri wordt gepareerd door Cillessen. De bal schiet als een raket omhoog, raakt net niet het plafond, komt kaarsrecht terug naar beneden en kan worden gevangen door Cillessen. Die wordt naar eigen zeggen echter verblind door de stadionlampen en laat de bal zo uit zijn handen glippen, achter zijn rug in het doel, 3 – 5.
Geen Grandelletje maar een behoorlijke Grandel van onze Unlucky Luke. Dit doelpunt zullen we ongetwijfeld terug zien in het blooper jaaroverzicht.
Als iedereen is uitgelachen, schiet Xabi Alonso als een echte Jesse James de 4 – 5 binnen.
En een minuut later haalt Butch Granqvist Cassidy ook nog eens snel de trekker over, 5 – 5.
Klose is in deze western dan de Sundance Kid. Hij heeft bijna 3x gescoord, met de nadruk op bijna. De eerste schiet hij op de paal, de tweede tikt hij van dichtbij naast en bij de laatste kans is hij sneller dan zijn eigen schaduw als hij de bal niet eens raakt.
Aan de andere kant is inmiddels trouwens ook al een keer of 3 het aluminium geraakt.
Uiteindelijk zorgt Tempoteamer Anton voor een nieuwe voorsprong voor Team Groen, 5 – 6.
Even later trekken Old Shatterhand en Winnetou er samen op uit. Voor de zoveelste keer loopt Fabregas als mogelijke afspeelmogelijkheid mee. En voor de zoveelste keer tevergeefs want nu schiet Benzema raak, 5 – 7.
The final shot is van Tempoteamer Anton. Deze ingehuurde premiejager jaagt de bal heerlijk hoog in de verre hoek en schiet zo de 5 – 8 eindstand in de boeken.
Westernvoetbal in Schnoor Stadion. Outlaws tegen marshalls. Schieten met scherp en met losse flodders. Raken en missen. Maar uiteindelijk geen doden of gewonden maar gewoon weer een heerlijk schietgevecht.
KLITTY VAN DE CLUB vanavond is Team Groen. Na 2 dikke nederlagen waarin het 33 doelpunten moest slikken, laat de kampioen toch weer zien dat het kan voetballen. Een goede start, een flinke inzinking waarvan het net op tijd herstelt en uiteindelijk toch overwinnen.
Inclusief coach Kraay jr wordt Team Groen vandaag betiteld als The Magnificent Seven.
Na een verkwikkende douche loopt de ZVVH door de saloon van Gitek snel door naar het buitenterras. Daar wordt onder genot van een verkoelend drankje de 3e helft gespeeld.
Zo’n typisch ZVVH-tafereel na een heroïsch duel sluiten we af met een alleszeggende Wilde Westen Wijsheid: It’s better to be a has-been than a never-was.
Jee-haa !!!
Uw Aller King Louis
Erelid ZVVH