Vanaf het moment dat Jancker bekend maakt dat hij vrijdag a.s. mee voetbalt, is het Meusmania rondom de ZVVH.
Meus, al sinds zijn beginjaren de geuzennaam voor Jancker. Het publiek is vindingrijk in de zoektocht naar bijnamen voor haar helden.
Jancker is weliswaar niet meer zo watervlug als de Maas maar wel nog net zo onberekenbaar.
Na 1 jaar, 2 maanden en 8 dagen, maakt hij in speelronde 3 van het seizoen 25-26 eindelijk zijn rentree. Dat is 434 dagen / 62 weken / 49 speelronden geleden.
Kranten staan er vol van met koppen als “De Meussias keert terug”. In zijn Heimat wordt groots aangekondigd “Glatzilla in Schnoor Stadion”.
De verwachtingen zijn hoog gespannen. Binnen no time is het vanavond uitverkocht … tot het laatste stoeltje. Of zoals de stadionspeaker in Gladbach dan omroept: die Hütte ist voll !!!
Dit wordt een avond om nooit meer te vergeten. Daar wil je bij zijn.
En dat geldt niet alleen voor het publiek. Maar zeker ook voor de spelers.
Een ongekend aantal aanmeldingen. Met een beetje pech moet de ZVVH uitwijken naar kleedkamer 2.
Ook spelers voelen aan dat dit een bijzondere avond gaat worden. De opkomst is fenomenaal hoog. Ook zij willen met Jancker in het veld staan. Mét of tégen hem dat maakt niets uit.
Vanavond geen Hammertime maar Janckerzeit.
De voetbalwereld houdt zijn adem in. Kan hij het nog? Kan onze Duitse vriend na deze lange periode van afwezigheid de druk aan?
In het worstkaas-scenario kan het alleen maar tegenvallen. Een flop van de buitencategorie. Een persiflage van vervlogen tijden. Een parodie op zichzelf.
Maaaaaar … stel Jancker voldoet aan alle verwachtingen. Of overtreft deze zelfs. Dan is zijn rentree een typisch gevalletje “hij kwam, zag en overwon”.
Wat gaat het worden? A Jancker joke oder Jancker Jubel?
Vrijdagavond om klokslag 20u zal het oordeel geveld worden.
Wat een spanning. Wat een sensatie. Wat een spektakel. En dat voor 1 man: The return of the legend.
Ruim voor aanvang van de eerste september-wedstrijd zit Schnoor Stadion al vol. Wat een sfeer.
Daar is ie, Jancker betreedt de arena, klapt voor de toeschouwers en geniet van het moment. Dit is waarom je bij de ZVVH voetbalt.
Tijdens de warming up staat het publiek al op de banken. Een orkaan aan geluid echoot door de zaal en het publiek eert Jancker met de magische woorden: MEUS-SI !!! … MEUS-SI !!! … MEUS-SI !!!
Dan gaan alle spelers naar binnen voor de teamsamenstelling.
Kraay jr stuurt de volgende 7 namen voor Team Groen het veld in: Cillessen, Vanenburg, Klose, Granqvist, Fabregas, Zidane en Vanaken.
Ja hoor, Jancker is bij Team Geel en heeft de volgende ploeggenoten: Oblak op doel, Ballack, Herzog, Olmo, Pellè, Cambiasso en Benzema.
Als de klok wordt gestart, draait het een uur lang niet meer alleen om Jancker. Hier wordt voor de punten gespeeld, lang afwezig geweest of niet.
Sentimenten tellen even niet.
Und los geht’s.
We zijn net geen 5 minuten onderweg als Vanenburg er al 2 heeft binnen geprikt. Hij heeft aan een klein gaatje genoeg om 2x te scoren. Vraag maar aan … oh nee laat ook maar.
Maar de 2 – 0 voorsprong voor Team Groen is 5 minuten later al weer verdwenen. Twee doelpunten van Olmo en het staat gelijk, 2 – 2.
Dan een aanval van Team Geel via Benzema in de opbouw. Hij stuurt Olmo diep, die ziet links de mee gelopen Ballack en de Duitser schiet de 2 – 3 op het scorebord.
Even later is het weer Vanenburg die scoort zoals alleen hij dat kan. Wachten op het juiste moment en dan is de verdediger al te laat. Ook Oblak heeft het nakijken, 3 – 3.
Weer een aanval van Team Groen. Via de knie springt de bal tegen de hand van Ballack. En aangezien hij in de cirkel staat, krijgt Team Groen een penalty.
Fabregas tegenover Oblak. De keeper zit er nog aan maar kan een doelpunt niet voorkomen, 4 – 3 Team Groen.
De laatste minuut van de eerste helft speelt Team Groen op balbezit om een late gelijkmaker te voorkomen. De seconden tikken weg. En dan is het rust.
Een wedstrijd om van te smullen. Dit is een mooi stel hoor. Het is genieten geblazen in Schnoor Stadion.
Ook voor de tweede helft gaan we er eens goed voor zitten.
We zijn 5 minuten onderweg als we Rene Froger denkbeeldig door de speakers horen … “This is the moment”.
Want Pellè speelt de bal naar links waar Jancker de bal controleert. Hij sleept de bal voorbij Granqvist, toch niet de minste verdediger, en schuift de bal dan beheerst langs de uitgekomen Cillessen, 4 – 4 !!!
Toooooooor !!! Jancker macht den Ausgleich. OK, Team Geel heeft nog helemaal niets maar iedereen beseft de sentimentele waarde van dit doelpunt.
Het publiek laat zich weer horen: MEUS-SI !!! … MEUS-SI !!! … MEUS-SI !!!
Weer is Team Geel in de aanval totdat Team Groen op eigen helft onderschept en Fabregas er als de bliksem vandoor gaat. Aan de rechterkant is hij weg, heel snel weg, gaat alleen richting Oblak, kijkt nog een keer en passt dan naar links waar Klose op nog vollere snelheid komt aanstormen.
In de slipstream komt Pellè er met 7 mijls-passen achteraan. Pellè hijgt Klose zowat in zijn nek maar komt een voetje te kort om Klose van scoren af te houden. Uiteindelijk komen beiden in het doel tegen de touwen tot stilstand. Geen crash, geen gewonden, wel een nieuwe voorsprong voor Team Groen, 5 – 4.
We hebben het hier nu wel over de doelpunten maar ik mag vooral ook de keepers niet vergeten. Want ook zij dragen met hun reddingen weer hun steentje bij aan dit schitterend voetbalgevecht.
Team Geel laat de bal rond gaan aan de cirkel bij Team Groen. Gecontroleerd, precies, afwachtend, wetende dat iedere fout een gevaarlijke counter met fatale gevolgen kan zijn. Inspelen, passen, weer inspelen, Benzema aan de bal, die krijgt net iets te veel ruimte en schiet de bal met links binnen, 5 – 5.
Dan een echte scrimmage voor het doel van Oblak. De bal gaat van links naar rechts en weer terug, raakt onderweg een stuk of 10 benen en/of voeten, rolt vervolgens buiten de cirkel maar wordt net zo snel weer terug gebracht. Je komt ogen te kort om te zien wat er allemaal gebeurt.
Uiteindelijk gaat de bal over de lijn maar wel naast het doel. Hé hé, even op adem komen.
Aan de andere kant Benzema weer aan de bal. Hij wipt de bal over de voet van Vanaken waarbij de Belg onfortuinlijk de Fransman haakt.
Vanaken is schuldbewust en geeft aan dat het een penalty is. Omstanders wijzen er echter op dat Benzema weliswaar in de cirkel ligt maar dat de overtreding toch echt erbuiten is gemaakt. Ook Benzema is fair en geeft aan dat hij daar niet op heeft gelet. Op goed vertrouwen legt hij zonder mokken de bal niet op de stip maar op de stippellijn. Geen penalty maar een vrij trap.
Zo gaat dat bij de ZVVH. En zo hoort het ook.
Dan Team Groen weer in de aanval. Vanenburg aan de rand van de cirkel. Daar gaan we weer.
Nee, dit keer legt hij af op Vanaken die de bal laag in de hoek puntert. “Dag kroket” schreeuwt de Belgische verslaggever. “Onzen Hans maakt m”.
En weer gaat Team Groen aan de leiding, 6 – 5.
Team Groen valt weer aan over rechts. Bij de eerste paal staat Fabregas tussen 3 verdedigers in met Oblak in zijn rug. Fabregas wordt aangespeeld en frommelt de bal in de korte hoek in het doel. En weg is ie, richting eigen helft, Team Geel verbijsterd achter latend.
Oh noooo, roept Pellè. Com’è possibile, vraagt hij zich met gespreide armen af.
Inderdaad, hoe dan? De beelden zijn in super-slow-mo al 10 keer terug gekeken en dan nog is het niet te verklaren hoe die bal in het doel heeft kunnen belanden. We noemen het geluk maar tellen hem wel, 7 – 5 Team Groen.
Ondanks deze 2 doelpunten achterstand bewaart Team Geel de rust. Er is nog tijd zat.
Olmo dreigt aan de cirkel van Team Groen. Dan de versnelling buitenom waarbij hij wordt gehaakt door Vanaken. Wéér hij !!! En dit keer is de overtreding wel in de cirkel. Wellicht eens een maatje kleiner in de schoenen nemen.
Wat rest is een penalty voor Team Geel. Wie heeft zijn zenuwen onder controle? Scoren betekent aansluiting, missen betekent een mentale uppercut.
Benzema pakt de bal en schiet onberispelijk raak, 7 – 6.
Ho, deze keer eens een aanval over links van Team Groen. Zidane neemt de bal mee onder zijn voet. Je verwacht een voorzet van die positie maar de maestro besluit anders. Van net buiten de cirkel puntert hij de bal als een vuurbal in de lange hoek.
Een gevalletje horen, zien en zwijgen. Want Oblak hoort eerst het aluminium, ziet dan de bal in het doel rollen en kan dan alleen nog maar zwijgen over deze actie van Zidane.
En weer heeft Team Groen 2 doelpunten marge, 8 – 6.
Net als je denkt dat dit wel eens de genadeklap kan zijn, scoort Olmo de Anschlußtreffer. Hij is in het midden aan de bal. Ballack wijkt uit naar links, Cambiasso doet hetzelfde aan de rechterkant. Olmo ziet de ruimte die ontstaat, duikt er in en schiet met links de 8 – 7 binnen. Jaaa, het kan nog.
Dan een déjà vu, want net als in de eerste helft speelt Team Groen ook de laatste minuut van de tweede helft op balbezit om een late gelijkmaker te voorkomen. De seconden tikken weg.
Nog 35 tellen op de klok als Benzema halverwege de helft van de tegenstander de afgeslagen bal oppikt. Snel naar zijn linker en dan krult hij de bal naar de verre hoek. In een uiterste poging schuift Cillessen zijn voet voor de bal, wat een save !!!
Maar we zijn er nog niet. De seconden tikken weg.
Nog 12 tellen op de klok met een uitbal voor Team Geel. Kijken, indribbelen, iedereen met een groen shirt staat in de eigen cirkel, dan het schot op doel, weer een redding van Cillessen.
Weer is de afgeslagen bal voor Team Geel. Nog 5 seconden … Olmo pikt de bal op … controleert de bal … nog 4 seconden … hij schiet … de bal komt net zo hard terug … nog 3 seconden … Olmo controleert opnieuw … hij schiet … nog 2 seconden … GOAL … gejuich langs de kant … nog 1 seconde … en dan klinkt het eindsignaal … 8 – 8.
Wat een apotheose !!! Wat een start van de maand september. Dit verzin je niet.
Ongeloof. Verbijstering. Vreugde. Zomaar wat woorden die na het laatste fluitsignaal op de gezichten te zien zijn.
Ook onze vrijdagavondvriendinnen van HV Wijnandia houden het niet meer na zoveel spanning. Zij doen een ware pitch invasion. En zo zijn ook zij onderdeel van deze wedstrijd. Gezusterlijk tussen de ZVVH-spelers.
Als iedereen is bijgekomen van de spanning, het spektakel en de sensatie, als iedereen die laatste minuut nog eens heeft laten bezinken, als iedereen weer bij zijn positieven is, dan is het tijd voor de interviews.
Beide coaches hebben genoten. Niet alleen van hun ploeg maar vooral van de voetbalwedstrijd. Pure reclame voor de sport. Zij zijn het erover eens dat 8 – 8 uiteindelijk een terechte uitslag is en dat ze kunnen leven met een puntendeling.
Ook de spelers van beide teams zijn het hier mee eens.
Behalve Hans Vanaken. Hij analyseert droogjes dat in de laatste 10 seconden Team Groen 2 punten heeft verloren en Team Geel 1 punt heeft gewonnen.
Tja, zo is het natuurlijk ook weer.
KLITTY VAN DE CLUB vanavond is … ja wie? Jancker natuurlijk. Natuurlijk Jancker.
Het ging deze week alleen maar over Jancker. En dan sluiten we ook af met Jancker.
Na een uur voetbal wordt het oordeel geveld. Top of flop???
Ondanks de vooroordelen en de grappen over zijn leeftijd kan hij het nog.
Hij is nog wat roestig (hebben meer spelers last van), hij moet nog wat fine-tunen (hebben meer spelers last van) en hij mist nog wat overzicht (ook daar hebben meer spelers last van).
Zelf geeft hij aan dat er conditioneel nog wat werk te doen is, wat zijn vele wisselbeurten verklaart. Dat is logisch en verstandig op deze leeftijd en na zo’n lange afwezigheid.
Nee, het viel hem niet tegen. En de ZVVH ook niet.
Al met al een zeer geslaagde rentree.
En, psychologisch ook niet onbelangrijk, hij heeft dit seizoen na speelronde 3 al meer punten behaald dan het hele vorig seizoen.
Jancker … er ist wieder da !!!
Uw Aller King Louis
Erelid ZVVH