Vorig weekend was dus het Abrahamsfeest van Vanenburg.
Tout Hulsberg was daarbij aanwezig. Alle BH-ers (Bekende Hulsbergenaren), SV Hulsberg en natuurlijk ook de ZVVH gaf acte de présence.
Een topfeest met topartiesten.
Zo was werd de muziek bijvoorbeeld verzorgd door PDS, Plaatjes Draaier Slangen a.k.a. DJ Snake. Hij heeft heel smooth de muziek van de laatste 50 jaar door elkaar gemixt. Von den Siebzigern tot anno nu.
De organisatie had ook Ton Jahna weten te strikken, de half-broer van John Tana. Geheel in stijl heeft hij o.a. over boursin in zijn haar gezongen.
En als hoofdact kwam Guus Niesing optreden. De Limburgse volkszanger die bekendstaat om zijn aanstekelijke Nederlandstalige muziek en warme uitstraling. Nou, dat hebben we geweten.
Want zijn optreden zorgde voor een aantal bizarre taferelen.
Met name de Spanjaarden gingen los.
Zo stond Fabregas lange tijd midden op de dansvloer. Die staat normaliter nóóit op de dansvloer. Blijft er ver van verwijderd. Maar die avond niet. Een dansende en zingende Fabregas blijft een vreemd gezicht. Bizar.
Ook Olmo liet zich van een verassende kant zien. Het blijkt dat hij groot fan is van Hollandse Hits want hij kon alle teksten meezingen en ging volledig uit zijn plaat op de dansvloer. Een ongekende niet alledaagse kant van onze nieuweling. Bizar.
Aangezien er niets te hakken viel, hield Xabi Alonso zich rustig. Dat is dan weer niet zo bizar.
Klose heeft het hele optreden rond een vierkante paal gedanst. Hij staat altijd in de voetbalmodus. Bizar.
Maar de warme uitstraling van Guus had ook zijn effect op de dansende vreemdgangers van de ZVVH. Zo deed Ballack het openlijk met señora Pellè, Pellè deed het dan weer met señora Alonso en de veteranen Alex en Van Bommel dansten met een halve harem aan vrouwen … parendans voor gevorderden. Bizar.
Over bizar gesproken. Vanenburg zelf liet zich ook niet onbetuigd. Hij heeft niet alleen met de WAGs maar ook met diverse spelers gedanst.
Wat een avond. Wat een feest. We eindigen weer met de legendarische woorden van wijlen Rinus Michels: “we zullen het nooit, nooit, vergeten.”
Ook TD Loddar toonde deze avond overigens ietwat bizar gedrag.
Tijdens het feest is hij gespot met Erik ten Hag. Loddar zal gedacht hebben dat dit niet opvalt als de voetbalwereld aanwezig is. Nu blijkt echter dat de twee zelfs meerdere keren met elkaar hebben gesproken deze avond waarin Loddar duidelijk heeft gemaakt wat van hem verwacht wordt en wat hij moet brengen.

Op z’n minst bizar aangezien Vergoossen nog altijd coach is van Team Geel.
Loddar wuift de insinuaties weg met sensationeel gelul. Niks meer en niks minder dan een onschuldig gesprek tussen twee genodigden die elkaar kennen. We houden het in de gaten.
Het blijft maar doorgaan. Wéér een nieuw lid bij de club van 50.
Thierry Henri wordt van harte welkom geheten. Sinds afgelopen woensdag mag ook hij zich officieel Abraham noemen. Felicitations !!!
Met Thierry Henri erbij zijn inmiddels 8 van de 20 selectiespelers 50-plussers. De ervaring neemt toe … helaas ook de gebreken.
En waar de een (Vanenburg) deze mijlpaal uitbundig viert, wil de ander (Thierry Henri) hier het liefst geruisloos aan voorbij gaan. Maar dan kom je bij de ZVVH bedrogen uit want ondergetekende houdt alles bij. ALLES !!! Hoe oud je bent, hoe lang je lid is, wie komt … hoe vaak. Dit soort bizarre wetenswaardigheden worden dan in de eindbalans onthuld.
Hierboven staan al weer 563 woorden en dan moet de wedstrijd nog beginnen. Het bewijst maar weer eens dat de ZVVH méér is dan een club.
Dan de wedstrijd van vanavond, de laatste van september al weer.
De ene speelronde heb je zoveel seectiespelers aanwezig dat het nauwelijks in één kleedlokaal past en de andere speelronde moet je de eerste Tempoteamer van het seizoen inhuren. Een nieuw gezicht ook nog … Mano.
Hij speelt met Oblak, Klose, Zidane, Thierry Henri en Jancker bij Team Groen.
Vergoossen stelt de volgende 6 op: Marcelinho (hee daar is ie), Ballack, Vanenburg, Fabregas, Xabi Alonso en Pellè. Dat is een verdomd snel ploegje … op Ballack na dan. Vergoossen pakt het deze week in Verstappen-style aan.
En dat was in de wedstrijd ook te zien. Team Geel vertrok vanaf pole en Team Groen heeft ze nooit meer in het zicht gehad.
Als het rustsignaal klinkt staat een afgetekende 11 – 0 op het scorebord. 11 – 0 !!!
Vanaf de start hapert het aan vanalles bij Team Groen. Aan tactiek, aan scorend vermogen, aan de passing, aan verdedigende vastberadenheid. Als dit er allemaal niet is dan wordt het verdomd lastig.
Het is dan ook niet vreemd dat nog tijdens de eerste helft de witte zakdoekjes tevoor schijn komen. Dit keer niet voor de coach maar voor de spelers. In de rust zijn de zakdoekjes al vervangen door witte badlakens. Bizar.
Team Groen zal in de tweede helft toch in ieder geval die hatelijke 0 willen wegpoetsen. Maar ook nu schittert Team Groen in slordigheid. Okee, het kleine beetje geluk wat je nodig hebt, is ook ver te zoeken.
Aan de andere kant loopt de teller gestaag op. Inmiddels staat het 14 – 0.
De sporadische kansen die Team Groen nu krijgt worden vakkundig om zeep geholpen. Of veteraan en gelegenheidsdoelman Marcelinho pareert op onverklaarbare wijze de bal. Als je de bal op 20cm voor de lijn niet erin krijgt maar een grabbelende Marcelinho er een hand achter krijgt dan weet je genoeg.
Als de volgende speler van Team Groen alleen richting Marcelinho gaat, hoor je Oblak bidden “voor de lieve moeder van God … doe het !!!”. Als ook deze bal er niet in gaat, slaat hij zijn handen voor het gezicht en schudt vol ongeloof zijn hoofd. Bizar.
Aan de andere kant is de teller gestaag opgelopen naar 17 – 0. 17 – 0 !!!
Het publiek heeft de badlakens inmiddels ingeruild voor witte dekbedovertrekken. Wat een aanfluiting.
Tempoteamer Mano zal zich nog wel een keer bedenken als hij nog eens gevraagd wordt.
JAAAAAAAAAA … daar is de eretreffer. Klose puntert de bal in de lange hoek binnen, 17 – 1. Natuurlijk hij. Zelfs Marcelinho moet machteloos toekijken.
En als de 0 niet meer gehouden kan worden, laat Team Geel de teugels wel erg vieren want Team Groen scoort een paar doelpunten op rij.
De 17 – 5 tussenstand is iets draaglijker. Maar niet voor de supporters dat al minuten lang “SCHAAM JE KAPOT” scandeert.
Uiteindelijk wint Team Geel met 18 – 6 en druipt Team Groen met de staart tussen de benen af.
De wedstrijd van vanavond is een zogenaamde véjà du, dat is een omgedraaide déjà vu. Vorige week overkwam Team Geel namelijk hetzelfde. En een speelronde later loopt Team Groen dus in dezelfde val, hoog druk zetten in plaats van compact verdedigen. En dan ga je als team dus met respectievelijk 19 – 6 en 18 – 6 spreekwoordelijk naar de klote. Zeker als spelers zonder geloof en inzet spelen. Bizar.
Kraay jr heeft door zijn resultaten in het verleden, La Decima zal nooit vergeten worden, het nodige krediet opgebouwd. Dat zal na één zeperd niet zomaar afbrokkelen. Maar dit soort wedstrijdjes moet Team Groen niet te vaak overkomen. Dan tellen resultaten uit het verleden niet meer mee. Dan wordt ook hij afgerekend op de huidige stand van zaken.
Na de afgang vorige week en het al dan niet openlijke geflirt met Ten Hag was een actie op het veld gevraagd van Team Geel. Nou, actie genoeg lijkt me waarbij alle spelers meerdere doelpunten hebben gemaakt. De spelers geven zo een duidelijk signaal af dat ze door willen met Vergoossen. Ook TD Loddar zal nu inzien dat een trainerswissel op dit moment absoluut niet aan de orde is.
KLITTY VAN DE CLUB vanavond is Team Geel dat met frivool, leuk en aanvallend voetbal het publiek waar voor het geld heeft gegeven. Het is veelzeggend dat de spelers van Team Geel na afloop zelfs van de supporters van de tegenstander een staande ovatie krijgen. Bizar.
Uw Aller King Louis
Erelid ZVVH